Απώλεια- πένθος, θα το ξεπεράσω ποτέ;
Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι ίσως το πιο δύσκολο θέμα που καλείται να αντιμετωπίσει κάποιο άτομο.
Το πένθος περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα συναισθημάτων όπως λύπη, θυμό, απελπισία, ενοχές, φόβο.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει ένα διαφορετικό συνδυασμό συναισθημάτων και αυτό σχετίζεται με την προσωπικότητα του ατόμου, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχει επέλθει ο θάνατος καθώς και με το τι σημαίνει για τον καθένα αυτή η απώλεια.
Κάθε είδους απώλεια είναι σημαντική και οδυνηρή για το άτομο που την βιώνει (απώλεια παιδιού, συντρόφου, γονέα, οικείου προσώπου).
Ο ψυχικός πόνος του πένθους είναι τόσο μεγάλος που μερικές φορές οι άνθρωποι αναζητούν τρόπους να τον συγκαλύψουν παρά να περάσουν από τα στάδιά του.
Ο θρήνος είναι μια μακροχρόνια διεργασία με πολλές επιπτώσεις στη ζωή μας και χρειάζεται να τη σεβαστούμε και της δώσουμε χρόνο.
Βιώνοντας όλες τις φάσεις του πένθους δίνουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να προσαρμοστούμε στην απώλεια και να την εντάξουμε στη ζωή μας.
Τα στάδια του πένθους
Στην αρχή τα άτομα τείνουν να αρνούνται το γεγονός και να απομονώνονται.
Στη συνέχεια αρχίζουν να το αποδέχονται και να εκφράζουν έντονο θυμό είτε προς τον εαυτό τους, καθώς πιστεύουν ότι δεν βοήθησαν αρκετά τον αποθανόντα, είτε προς το άτομο που έφυγε από την ζωή, καθώς πιστεύουν ότι δεν προσπάθησε αρκετά.
Παράλληλα αυτός ο θυμός μπορεί να στραφεί και προς τον Θεό ή στην μοίρα που έφερε τα πράγματα έτσι. Είναι σημαντικό τα άτομα να βιώσουν αυτόν τον θυμό και να μην τον καταπνίξουν.
Στη συνέχεια, το άτομο που πενθεί προσπαθεί να ανταπεξέλθει και να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση πραγμάτων που διαμορφώθηκε μετά την απώλεια του αγαπημένου προσώπου.
Έπειτα από την προσαρμογή ακολουθεί η οριστικότητα της απώλειας, η οποία φέρνει το άτομο πιο κοντά στην αποδοχή.
Όλοι οι άνθρωποι που πενθούν δεν περνούν απαραίτητα από όλα τα πιο πάνω στάδια ή με τη συγκεκριμένη χρονολογική σειρά.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει διαφοροποιήσεις όσον αφορά στη σειρά των σταδίων του πένθους και όσον αφορά στην ένταση και χρονική διάρκειά τους.
Πότε κρίνεται αναγκαία η βοήθεια του ειδικού;
Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου η διαδικασία του πένθους μπορεί να μην κυλίσει φυσιολογικά και χρειάζεται τα άτομα να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό.
Τέτοιες περιπτώσεις είναι η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και οι αυτοκτονικές σκέψεις, οι παρατεταμένες σωματικές διαταραχές, η παρατεταμένη περίοδος θλίψης και η απουσία οποιασδήποτε αντίδρασης και όταν το άτομο κατηγορεί έντονα τον εαυτό του για την απώλεια (διαφέρει από τον θυμό προς τον εαυτό του ως προς την ένταση).
Δεν μπορούμε να πούμε ότι ένας άνθρωπος ξεπερνάει ποτέ την απώλεια του αγαπημένου του προσώπου,
θα λέγαμε καλύτερα ότι μαθαίνει να ζει με αυτήν με την πάροδο του χρόνου.
Χρειάζεται όμως να δώσει χρόνο στον εαυτό του για να μπορέσει να προσαρμοστεί στην νέα του ζωή…
